Όλες οι αναρτήσεις με την ημερομηνία τους και τον τίτλο

Παρασκευή 6 Απριλίου 2018

Το κίτρινο χρώμα του Βαν Γκόγκ και μία πόρνη του 20ου προς το τέλος.





Τα γεγονότα προπαραμονή Χριστουγέννων του 1888 είναι κάπως συγκεχυμένα, ο Βίνσεντ και ο Πωλ ζωγράφιζαν μαζί, ο Πωλ ήταν κάπως αλαζονικός και γούσταρε να του επιβάλλεται, του Βίνσεντ, ή έτσι νόμιζε ο Βίνσεντ, και τσακωθήκανε ξανά, αλλά τώρα πιο άσκημα, και σηκώθηκε ο Πωλ να φύγει, όμως ο Βίνσεντ πήγε από πίσω μουλωχτά με μία φαλτσέτα ανοιγμένη, οπότε γυρνάει ο Πωλ που τον άκουσε και του λέει "τι πα να κάνεις εκειπέρα;". Το βάζει ο Βίνσεντ στα πόδια, εξαφανίζεται, και μετά έκοψε το αυτί του με τη φαλτσέτα, και τόβαλε σ' ένα μαντήλι, και μπήκε στο μπουρδέλο που πηγαίνανε παρέα με τον Πωλ, και βρήκε μία κοπέλλα που δούλευε εκεί, και της χάρισε το αυτί. Που ήταν δεκάξι χρονών αυτή, ανήλικη. Αλλά ίσως να ήταν υπηρέτρια, να μην ήταν εκδιδομένη.

Την άλλη μέρα πήγε στο νοσοκομείο, ο Βίνσεντ, μαζέψανε και το αυτί, αλλά που να το κολλήσουνε.

Ο Πωλ πήρε των ομματιών του και γύρισε στο Παρίσι. Αλλά συνέχισαν να είναι φίλοι, ο Βίνσεντ και ο Πωλ, και γράφανε γράμματα ο ένας στον άλλο, λέγανε τα δικά τους, για ζωγραφική κυρίως.

Αυτά εγώ τα διάβασα τον Απρίλιο του 1990, κι' έγραψα ένα ποίημα με τίτλο "Το κίτρινο χρώμα του Βαν Γκόγκ και μία πόρνη του 20ου προς το τέλος." Και τόδωσα του Χάρη Καβαλλιεράτου, διότι του ταίριαζε το ύφος να βάλει μουσική καλύτερα από εμένα, όπερ και επιβεβαιώθηκα εκ του αποτελέσματος.

Το τραγουδήσανε ο Χάρης Καβαλλιεράτος και η Μπάρμπαρα Σάουτερ, ο Χάρης έπαιξε και τις κιθάρες, η Μπάρμπαρα πέρασε κι' ένα βιολί. Ο Θοδωρής Κοτεπάνος έπαιξε πιάνο. Και η μπάντα των πνευστών, εξαιρετική (Γιάννης Παπαγιάννης όμποε, Σπύρος Γατζιάς τρομπόνι, Νίκος Ζερβόπουλος τούμπα, Γιάννη Κερκύρας κόρνο.)  Και εκδόθηκε στο L.P "Ιχνογραφία", το 1991, από τον Σείριο.

Το θυμήθηκε ο καλός φίλος ολωνών μας, ο Μάκης Γκαρτζόπουλος, μαζί με τους ορθογραφικούς μου ακροβατισμούς (εγώ τόχα ξεχάσει αυτό,) και το ανέβασε στο γιουτιούμπ.

Τον ευχαριστούμε από την καρδιά μας.

Το τραγούδι. Το κίτρινο χρώμα του Βαν Γκόγκ και μία πόρνη του 20ου προς το τέλος.


Ο πίνακας. Βίνσεντ Βαν Χόχ, Καφενείο την νύχτα, 1888. Πινακοθήκη του Πανεπιστημίου του Γιέηλ.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου