Ο Αλήπασας

 Ο Αλήπασας ήταν πολύ αδίσταχτος και μοχθηρός. Δεν είχε κανένα ενδοιασμό να σπάει τα κόκκαλα όποιου δε γούσταρε ή του πήγαινε κόντρα. Μια φορά έπνιξε κάτι ωραίες κοπέλλες στη λίμνη δι' ασήμαντον αφορμήν. Γι' αυτό και λένε "σαν τα κρύα τα νερά" άμα μία κοπέλλα είναι πολύ όμορφη. Αλλά είχε ένα καλό. Δεν τον ένοιαζε τι ήσουνα, τούρκος, αρβανίτης, έλληνας, εβραίος, σε σκότωνε και στάπαιρνε όλα ότι κι' αν ησουνα. Κι' αυτό που λένε που σχετιζόταν με τον ελληνικό Διαφωτισμό είναι μάλλον μπούρδα.
      Λοιπόν, ο Αλήπασας τάβαλε μ' έναν, τον σουλτάνο. Αυτός ήταν με την Υψηλή Πύλη. Αυτή ήταν η γκόμενα του σουλτάνου, η σύζυγός του, δεν ξέρω ακριβώς. Κι' ο Αλήπασας την εποφθαλμιούσε, ήθελε να του την φάει. Θα του αρέσαν οι υψηλές μάλλον. Εντάξει, και μένα μου αρέσουν, αλλά μέχρις ενός ορίου. Και πήγε να την δει. Δηλαδή δεν πήγε ολόκληρος ο Αλήπασας στο νταραβέρι, πήγε μόνο το κεφάλι του. Με κόκκινα γένια, μάλιστα. Επειδή αυτό κάποιοι ή κάποιες μπορεί να μην το καταλάβουν, το εξηγώ: του κόψαν το κεφάλι και το στείλαν στην Υψηλή Πύλη, κι' αυτό όχι να της κάνει εντύπωση. Ήταν δουλειά του αλλουνού. Και βαφτήκαν τα γένια του κόκκινα. Διότι πριν ήταν άσπρα. Καταληπτό;

Εγώ έχω πάει στο σπίτι του Αλήπασα. Μπαίνει όποιος νάναι. Έχει και τζαμί, στάβλους, κανόνια, τουαλέττα, θέα, όλα. Έβγαλα και φωτογραφίες. Και τώρα που τον σκέφτομαι φτιάχνω σκιτσάκια γιατί προπονούμαι στο μολύβι, πράγμα που δεν είναι και εύκολο'

Ορίστε που κατάντησε ο Αλήπασας με την φιλοδοξία του. 

Φωτό και σκίτσο με μολύβι της πύλης του Ιτς Καλέ, Γιάννενα.