Όλες οι αναρτήσεις με την ημερομηνία τους και τον τίτλο

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016

Καλοκαίρι στην Αλεξάνδρεια

Δαλιδά και Λουίτζι Τένκο.

Έφηβοι ή κάτι παραπάνω, σε κοροϊδεύαμε πως είχες στραβισμό, κι' ας σε γουστάραμε τρελλά, και πως τα τραγούδια ήταν πετιμέζι για κακογάμητες νοικοκυρές που περιμέναν τον πρίγκηπα αλλά πήραν τον υδραυλικό, αλλά δεν ξέραμε τη θλίψη σου, ούτε για κείνο το αγόρι με τα περίεργα τραγούδια, εσύ διεθνής ντίβα κι' αυτός με τους δαιμόνους του, να οσμίζεται αυτό που θαρχόταν λίγα χρόνια μετά, και πως θάταν τα τραγούδια λίγα χρόνια μετά, και τίναξε τα μυαλά του στον αέρα στο  Σαν Ρέμο, στο φεστιβάλ. Μετά, ξανά μανά στο πετιμέζι, σε ξανακούω τώρα, αλλά θάθελα να σε πάρω αγκαλιά αυτή τη φορά, νοσταλγία θα το λέμε αυτό, κρυφά μη μας ακούσουν, νοσταλγία για κάτι που δεν γνωρίσαμε, έγινε πριν από εμάς, θα πάμε μαζί διακοπές στην Αλεξάνδρεια, εσύ μια καϊρινή, κι' εγώ τώρα στον Νέο Κόσμο, θάρθω να σε πάρω απ' τον σταθμό, να πάρουμε το τραμ, Μπακός, η Ιτάλια θα χαμογελάει στο παράθυρο, στάση Σουτς, θα σου δείξω την Αλάνα και την παράγκα του Αντουάνου, δεν θάχει πολυκατοικίες, θάχει κήπους και βίλλες, θάχουμε κι' ένα σπιτάκι, "Θάλασσα λες και ρουφάς με τα ρουθούνια την υγρή της μυρωδιά, τα φύκια, τα καβούρια, ο αλεσμένος πεύκος έβαφε κόκκινα τα δίχτυα, και το μεσημεριάτικο  μελτέμι άλλαζε την ανάσα της μέσα στην αντηλιά και το στραφτάλισμα των κυμάτων..." Θα φύγει αυτό το χτικιό από μέσα σου, θα πηγαίνουμε για μπάνιο, παραλίες με μυθικά ονόματα, Λωράν, Σαν Στέφανο, στα μπάνια του Πετρού, μία Μεσόγειος ακόμη ανοιχτή για πατρίκιους και πληβείους, θα φτιάχνουμε μακαρονάδες με ντομάτα, βασιλικό και σκόρδο και πιπέρι κόκκινο, και θα πηδιόμαστε γελώντας μέσα στο μεσημέρι που θα λιώνει, θα σου μιλάω για ακυβέρνητες πολιτείες μήπως μπει το δράμα σε μια τάξη, μήπως βάλουμε το χυμένο αίμα σε μικρά μικρά μπουκαλάκια, με όνομα και νόημα. Και θα βγαίνουμε περίπατο στην Κορνίς, και τις νύχτες αυτοκινητάδα στην παραλιακή της Μάρσα Ματρούχ, και θα σου βάζω τραγούδια ελαφρά του Χατζιδάκι, Χάρτινο το Φεγγαράκι, Τρεις μέρες χώρισα από σένα, Ο Ταχυδρόμος πέθανε, θα σε μάθω να τα λες ελληνικά, γιατί ελαφρά του Χατζιδάκι στα γαλλικά, αγάπη μου, αυτό το πετιμέζι δεν το υποφέρω.
 
Hassapico Nostalgique, του Μάνου Χατζιδάκι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου