Thunderbird

Πατήρ καιΥιός στο Άγιο Πνεύμα.  

Αυτός ο Τζάκ Πιουριφόη που ήταν πρεσβευτής εδώ παλιά, είχε δύο παιδιά.

Όμως πριν να σαν πω αυτό με τα παιδιά, να σας πως το άλλο που έκανε με τον Πλαστήρα. Διότι το ήξερε που ο Πλαστήρας είχε μία κλίση στην μεταφυσική, κι’ έτρεχε σε μάγισσες και χαρτορίχτρες και μέντιουμ, κι’ αστρολόγοι, σ’ όλα έτρεχε να τον πουν την μοίρα του, ήτο γνωστό τοις πάσι αυτό. Τον συστήνει λοιπόν ο Πιουριφόης σε μία καφετζού ονομαστή των Αθηνών, που την είχε λαδώσει αδρά. Και του λέει αυτή το φλυτζάνι του Πλαστήρα, το και το, θα κερδίσεις τις εκλογές αν κατέβεις με πλειοψηφικό. Και δεν έκανε τις εκλογές με απλή αναλογική, ο Πλαστήρας, που λογικά θα τις κέρδιζε, άντε και με την στήριξη της ΕΔΑ. Και βγαίνει ο Παπάγος με τα τσαρούχια, διακόσες σαράντα επτά έδρες πήρε, παρακαλώ. Και η ΕΔΑ εκτός νυμφώνος.  

Δεν τα λέω εγώ αυτά από την γκλάβα μου, ο Μαρκεζίνης τα γράφει. Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι ο αμερικανικός παράγων το θέμα μας εδώ.

Αυτός ο Πιουριφόης είχε δύο παιδιά. Τον μεγάλο, τον λέγαν Κλίντον, αλλά τον φώναζαν σκέτο Κλιντ. Ήταν πολύ έξυπνο και ευγενικότατο παιδί, πλην όμως έπασχε από εγκεφαλική παράλυση, ήταν σπαστικό. Αλλά ήταν τόσο αγαθό και καλλιεργημένο αγοράκι, που η Φρειδερίκη το φώναζε συχνά στο παλάτι να κάνει παρέα με τον Κοκό και τις αδερφές του. Καθ’ ότι και συνομήλικος του Κοκού, γεννηθείς το 1940.

Εκεί που ήταν λοιπόν ο Κλιντ στο παλάτι, πάνε κοντά του ο Κοκός με την αδελφή του -μάλλον την Ειρήνη, γιατί η Σοφία ήταν ήδη στην εφηβεία- και του λέει ο Κοκός:

- Η αδελφή μου και εγώ αποφασίσαμε πως είσαι ο αγαπημένος μαθητής του Θεού.

-Τι εννοείς δηλαδή; ρώτησε ο Κλιντ. Διότι είναι απορίας άξιον πως ο Κοκός και η Ειρήνη, ελάχιστα επιρρεπείς σε θεολογικές αναζητήσεις,  συνεσκέφθησαν και κατέληξαν σ’ αυτό το συμπέρασμα. Όθεν και το πιθανότερον, η δήλωσις να απηχούσε αντιλήψεις της μεγαλειοτάτης.  

-Να, του ξαναλέει ο Κοκός, «ο δάσκαλος δίνει στον καλύτερο μαθητή να λύσει τα πιο δύσκολα προβλήματα. Έτσι και ο Θεός σου έδωσε το πιο δύσκολο πρόβλημα απ’ όλα. Οπότε θα πρέπει να είσαι ο αγαπημένος Του μαθητής.»

Αμέσως τα μάτια του μικρού Κλιντ γέμισαν δάκρυα.

-Δεν είναι αλήθεια, είπε, «δεν σε πιστεύω.»

Αλλά ο Κοκός ήταν αμετακίνητος, αυτό το προτέρημα το είχε από μικρός.

-Δεν με ενδιαφέρει τι πιστεύεις, γυρνάει και του λέει του μικρού Κλιντ. « Η αδελφή μου και εγώ αποφασίσαμε πως είσαι ο αγαπημένος μαθητής του Θεού.»

Και τούκοψε τα σούξου μούξου του Κλιντ ο Κοκός, για να ξέρει ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο. Το βράδυ εντωμεταξύ ο Κλιντ θα κοιμόταν στο παλάτι. Πάει λοιπόν η Φρειδερίκη στο κρεββατάκι του να τον σκεπάσει, αλλά και να του εξηγήσει.

-Πληροφορήθηκα τι σου είπε το πρωΐ ο Διάδοχος, λέει τρυφερά στο πονεμένο αμερικανόπουλο, «και συμφωνώ μαζί του. Πιστεύω πως είσαι ο αγαπημένος μαθητής του Ιησού.»  

Ο Κλιντ κοίταξε με φρίκη την Φρειδερίκη, και είπε αποφασιστικά: «Δεν το πιστεύω! Και δεν θα το πιστέψω εκτός και αν ο μπαμπάς μου μού πει πως το πιστεύει κι’ αυτός!»

Την επομένη, την μεθεπομένη, η Φρειδερίκη είπε του Πιουριφόη για το συμβάν. Ο Πιουριφόης κούνησε το κεφάλι του για να δείξει πως κατανοεί την όλη κατάσταση, και είπε: «δεν μπορώ να του πω πως πιστεύω κάτι τέτοιο. Δεν μπορώ να πιστέψω πως ένας καλός και δίκαιος Θεός θα έκανε κάτι τέτοιο στο παιδάκι μου.» Και ξέσπασε σε κλάματα. Απόδειξις πως δεν ήταν ένας στυγνός διπλωμάτης, όπως νομίζουν όλοι, είχε συναισθήματα, πάνω απ’ όλα ήταν άνθρωπος και πατέρας. Αλλά και τι να κάνει, δεν μπορούσε να ψυχρανθεί με την μεγαλειοτάτη, πάνω απ’ όλα ο πελάτης, διότι κι’ αυτός τι ήταν; Ένας πλασιέ της Αμερικής ήταν, και τίποτ’ άλλο.

Δια του λόγου το αληθές, ορίστε! Μετά από λίγο καιρό, τον μετέθεσαν στην Γουατεμάλα. Που δεν ήθελε καθόλου ο Τζακ Πιουριφόης την Γουατεμάλα, καλά ήταν στ’ αυγά του εδώ. Νόμιζε μάλιστα πως η μετάθεσις ήταν δάκτυλος του ΜακΚάρθη, του άλλου κουμουνιστοφάγου, είχανε τσακωθεί για κάτι κωλοαναφορές.

Αλλά όπως απεδείχθη, στην Γουατεμάλα τον έστειλαν απλώς γιατί εκτίμησαν την δουλειά του εδώ, στην Ελλάδα. Για την ακρίβεια, η Γουατεμάλα ήταν τσιφλίκι της United Fruit Company, δηλαδή μπανάνες τσικίτα που τις λέμε εδώ, και είχανε κλέψει εκατομμύρια στρέμματα μπανανιές από τους ινδιάνους εκεί κάτω. Οπού ήρθε ένας πρόεδρος, με εκλογές ήρθε δηλαδή, ονόματι Τζάκομπο Άρμπενς Γκουσμάν, κι’ έκανε πρόγραμμα να εθνικοποιήσει τις μπανανιές. Αυτό δεν συνέφερε την United Fruit, όπως ήταν φυσικό. Οπότε άρχισε μια καμπάνια αποσταθεροποίησης, ο μπήξε, ο δείξε, ο κουμουνιστής. Εκπονήθηκε κι’ ένα σχέδιο από την CIA να κάνουν πραξικόπημα να τον αποσταθεροποιήσουν τον Άρμπενς, βάλανε κάτι μισθοφόρους να παριστάνουν τους αντιφρονούντες, δώστου και ο Πιουριφόης πρώτος και καλύτερος μέσα σ’ όλα, μηχανορραφούσε εκεί με κάτι χουνταίους καραβανάδες να στασιάσουν, μέχρι που τα καταφέρανε, τον ρίξανε, τον Άρμπενς, κι’ έφυγε κακήν κακώς από την χώρα. Και έμεινε η  United Fruit στην Γουατεμάλα, κι’ όλα καλά.

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, είχε βγάλει όνομα ο Τζακ ο Πιουριφόης, όπου γης είχε πρόβλημα η Αμερική, στέλναν αυτόν πρέσβη να καθαρίσει.

Επόμενο πόστο, ήταν η Ταϊλάνδη. Είχε κι’ εκεί κουμουνιστικό κίνδυνο μεγάλο, και το χειρότερο τσακώνονταν οι στρατηγοί του στρατού με την αστυνομία, και στείλανε τον Πιουριφόη να βάλει λίγη τάξη στη χώρα πριν ξεφύγει η κατάστασις κι’ έχουμε άλλα.

Αλλά εκεί απάνω συνέβη το μοιραίον.

Ο Τζακ οδηγούσε μιαν Φορντ Θάντερμπερντ, κουρσάρα μεραγκλαντάν κόνβερτιπλ, πεντάλιτρο πισωκίνητο, νέο μοντέλο. Και το σανίδωνε, λέμε. Οπότε είχανε πάει να δούνε κάτι ασκήσεις αλεξιπτωτιστών, κι’ είχε πάρει μαζί τους δύο γιούς του, τον Κλιντ, που τον αγάπαγε ο Θεός,  και τον μικρό, τον Ντέηβ.

Κι’ εκεί στον γυρισμό, πήγαινε του σκοτωμού, η συνοδεία είχε μείνει πίσω, είχε πέσει και λίγο σκοτάδι, ήταν μια γέφυρα στενή, είχε μόνο μία λωρίδα κυκλοφορίας. Είχε και μία ταμπέλα, που έλεγε SAPAN KAB, που στα ντόπια θα πει στενή γέφυρα, δεν έλεγε ξερωγώ, NARROW BRIDGE, να καταλαβαίνει ο πάσα Τζακ Πιουριφόης, κι’ ερχόταν από απέναντι μια νταλίκα, κι’ αυτό ήτανε...

Πάει ο Τζακ, πάει κι’ ο Ντέηβ.

Κι’ επέζησε ο Κλιντ. Που τον αγάπαγε ο Θεός.

 

Η μουζική: Banana Republics, από τον Jimmy Buffet, που ήταν δισεκατομμυριούχος αυτός, έχει και τους στίχοι. Που τους μετέφρασαν στα ιταλικά ο Ντε Γκρεγκόρι με τον Ντάλλα, πολύ ωραίο κόβερ. εδώ, το αμερικάνικο:

  https://www.youtube.com/watch?v=LJxXu8MdL-A