Όλες οι αναρτήσεις με την ημερομηνία τους και τον τίτλο

Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2017

Massachusetts





Οφείλω να σας εξομολογηθώ πως υπήρξατε ο τελευταίος πλατωνικός μου έρως, ήμουν περίπου στην ηλικία των δώδεκα, και ο έρως -έστω και μοναχικός- δεν είχε ακόμη σαρκική υπόσταση, και εσείς είχατε υπέροχο χαμόγελο και υπέροχα χρυσά μαλλιά, αλλά κάπως καστανής αποχρώσεως, τα έπαιρνε ο αέρας, ήταν το δειλινό, ήταν καλοκαίρι, οδηγούσα μια κόκκινη Σεβρολέτ Ιμπάλα ανοιχτή, σαν κι' αυτή που μου κάναν δώρο στη γιορτή μου, αλλά αληθινή, κι' ο δρόμος ήταν ανοιχτός και ευθύς και άδειος και τρέχαμε, και εσείς ήσασταν ξαπλωμένη στο διπλανό κάθισμα και με κοιτούσατε συνεχώς με τα υπέροχα μπλε σας μάτια, κι' εγώ οδηγούσα κι' εσείς δεν τα παίρνατε από πάνω μου, και φορούσατε επίσης ένα υπέροχο πορτοκαλλί φόρεμα λεπτό, και τόπαιρνε κι' αυτό ο αέρας, και φτάναμε, διότι φαινόταν στο βάθος η θάλασσα, αλλά δεν ξέρω αν φτάναμε στο Σαν Φρανσίσκο ή στο Μασσατσιούσετς, διότι στο τραγούδι αυτοί που το γράψανε είναι στο Σαν Φρανσίσκο αλλά απογοητεύτηκαν, και θέλουν να γυρίσουν στο Μασσατσιούσετς, αλλά στην πραγματικότητα δεν είχανε πάει ποτέ στο Σαν Φρανσίσκο μέχρι τότε, αλλά αυτό δεν έχει σημασία, διότι κι' εγώ δεν πήγα ποτέ στην Αμερική, κι' ούτε οδήγησα ποτέ κόκκινη Σεβρολέτ Ιμπάλα, αλλά δεν παραπονιέμαι, έχω οδηγήσει Τογιότα Χαιλούξ τετρακίνητη ντήζελ, δυόμισι λίτρα θηρίο, μέσα στα δάση της Ρουάντας, χωματόδρομοι και λάσπη, πρόσφυγες και θάνατος, και λαντκρούζερ, και τη Νιβάρα την Λουντμίλλα στον Ψηλορείτη, κι' όλα τα νησιά μας, και τα αετόμορφα βουνά μας με δύο μέτρα χιόνι, μόνο η μπουλντόζα και η Λουντμίλλα, και ούτε με τους έρωτες έχω παράπονο, τους σαρκικούς δηλαδή, και ξανθές, και καστανές, και μελαχρινές, κυρίως καστανές και μελαχρινές, Παναγιά νάχουν όλες κι' Άγιο Γεράσιμο, αλλά επαναλαμβάνω, ο τελευταίος πλατωνικός μου έρωτας ήσασταν εσείς μέσα στην κόκκινη Σεβρολέτ Ιμπάλα, κι' αν θέλετε να ξέρετε, αυτό το τραγούδι το πρωτοάκουσα με τη Βίκη, αλλά οι στίχοι ήταν για τα μπάζα, και ύστερα άκουσα με τους Μπητζής το αυθεντικό, και την κόκκινη Σεβρολέτ Ιμπάλα τότε περίπου μου την κάναν δώρο, εγώ χάρηκα σαν νάταν αληθινή, οπότε ξαφνικά τρυπώσατε εσείς στην κόκκινη Σεβρολέτ Ιμπάλα, με το υπέροχο χαμόγελο και τα υπέροχα μπλε μάτια και τα υπέροχα χρυσά μαλλιά αλλά κάπως καστανής αποχρώσεως που τα έπαιρνε ο αέρας, ποιάν στιγμή δεν θυμάμαι ακριβώς, πάνε κι' αρκετά χρόνια τώρα...


Βίκη Λέαντρος, Δεν μ' αγαπούσες: https://www.youtube.com/watch?v=NFFXCZk8PRQ

Ο πίνακας: Γιώργος Μακρής, Σεβρολέτ Ιμπάλα ανάμεσα Σαν Φρανσίσκο και Μασσατσιούσετς. Ακρυλικά σε κάρμποτ (με αντανάκλαση της λάμπας στο πλεξιγκλάς.)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου