Υπέροχα μαργαριτάρια του ύπνου και του βίου μου

  Ιησούς και μοιχαλίς Ήταν ένα παιδί στην Ολλανδία ονόματι Χαν φαν Μέεγκερεν, διότι έτσι τα τραβάνε τα έψιλον εκεί, σα να βελάζουν πρόβατα. Αυτό το παιδί είχε ένα πατέρα πολύ μαλάακεν. Όλο τον έβαζε τιμωρία, γράψε εκατό φορές δεν ξέρω τίποτα, δεν είμαι τίποτα, δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Λοιπόν, αυτό το παιδί είχε αντιθέτως έναν καλό δάσκαλο. Ο οποίος είχε μία πετριά με τον Βερμέερ. Και τούδειχνε του Χαν πως ζωγράφιζε ο Βερμέερ, ο μικρός πολύ ταλέντο. Ήθελε άμα μεγαλώσει να γίνει ζωγράφος να ζωγραφίζει σαν τον Βερμέερ. Αλλά ο πατέρας του, τίποτα. Θα πας στο Πολυτεχνείο να γίνεις αρχιτέχτονας. Τι να κάνει ο Χαν, πήγε Πολυτεχνείο στο Ντελφτ. Κι' ήτανε και καλός. Και έκανε και αθλητισμό κωπηλασία. Αγόρασε   ο κωπηλατικός σύλλογος ένα παλιό φρούριο στο κανάλι απάνω να το κάνει εγκαταστάσεις. Έπιασε λοιπόν ο Χαν κι' έκανε τα σχέδια, και βγήκε μία ανακαίνιση μεραγκλαντάν, με προσθήκη να έχει υπόστεγα, να βάζουν μέσα τις βάρκες, τα κουπιά, τα τιμόνια, τα σέα τους, τα μέα τους. Ακόμα...

    Το 1876 γίναν αυτά, ήταν η χρονιά των τριών σουλτάνων. Ήτανε μία χριστιανή κοπέλλα ανήλικη, ονόματι Στεφάνα ή Βελίνκω, αναλόγως τις πηγές ή και τις συγκυρίες, και ζούσε στην Μπογδάνιτσα, κοντά στη Γευγελή ένα χωριουδάκι. Όνομα πατρός Ντέλιο Γκιόζα, αποθανών. Όνομα μητρός Μάτω (Μαρία.) Θρήσκευμα, Χριστιανή Ορθόδοξη. Ηλικία, ετών δεκαπέντε κατά δήλωσίν της. Είπε που πάει στη βρύση να φέρει νερό, και εξηφανίσθη. Την ψάχνει η μάνα της, πουθενά. Περάσανε καμιά δεκαριά μέρες, τίποτα, καπνός η Στεφάνα. Εφημολογείτο πως ήταν ζωηρή, και τραβιότανε μ' ένα τουρκάκι, τον Μουσταφά. Και πήγε στη μάνα του αυτουνού και της λέει δώσε μας την ευκή σου. Αλλά αυτή της λέει πρώτα να ασπαστείς τον μουσουλμανισμό, και μετά να σε βάλω σπίτι μου. Και δεν την έμπασε στο σπίτι. Πήρε αυτή σβάρνα τα τουρκόσπιτα,είχε παρεδώσε με τούρκους γειτόνους, την συμπαθούσαν. Στο τέλος την ντύσανε στα τούρκικα, την βάλανε γιασμάκι και φερετζέ, να πάει Σαλονίκη, να δώσει την άδεια το Μεγκλίς, να γίνεται μωαμ...