Το όνειρο με τα μπουρκίνι
Περπατούσα αμέριμνος στην Προμενάντ ντεζ Ανγκλαί, στην Νίκαια της Γαλλικής Ριβιέρας. Αίφνης είδα πέντε μαύρες και κάπως αδέξιες φιγούρες να πλατσουρίζουν στην θάλασσα, στα ρηχά. Οπότε μία καμιονέττα του δήμου σταματά, και πετάγονται έξω κάτι κομμένες κεφαλές, όχι απ’ αυτές του Τσίρκα, κάτι αλλιώτικες, είχαν μαλλιά κλόουν και μιλάγανε γρήγορα, τσιριχτά και αδιάκοπα, και χειρονομούσαν ακατάσχετα. Ύστερα ρίξανε φέιγ βολάν και φύγανε τσιρίζοντας. Τα πήρε ο άνεμος μακριά, στη Μεσόγειο, στην απέναντι ακτή. Πρόλαβα κι’ έπιασα ένα. Έγραφε: ΤΟ ΜΠΟΥΡΚΙΝΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟ. Ο ΓΥΜΝΙΣΜΟΣ ΕΠΙΣΗΣ. *** Ολυμπιακοί, εκατό γυναικών τελικός. Όλα τα κορίτσια είναι πολύ γυμνασμένα και λίγο ημίγυμνα. Όλα εκτός από ένα. Αυτή φοράει μια ολόσωμη μαύρη καπότα από λατέξ, και είναι κάπως χοντρούλα. Θα μπορούσε να ήταν φετιχίστρια, αν και ξεμένει πολύ πίσω από τις άλλες. Ίσως πάλι να ήρθε γιατί η συμμετοχή είναι κάτι σημαντικό γι’ αυτήν, κι’ ας είναι κα...